Śniegu za oknem wciąż brak, ale nic nie stoi na przeszkodzie żeby przypomnieć sobie wakacje. Każdy z nas spędzał je w różnych miejscach. Mi przypadło kiedyś odwiedzenie kraju śródziemnomorskiego, o ciepłym, wilgotnym klimacie, w którym łyk chłodnego piwa jest zbawieniem. Turcja bo o niej mowa jest zdecydowanie zmonopolizowana przez jedną markę piwa. 86% udziału w rynku posiada tam holding Anadolu Efes Biracılık ve Malt Sanayii A.Ş - nie pytajcie mnie jak to się wymawia, w którego w skład wchodzi Efes Breweries International N.V. założony w 1969 roku. Produkowany w Izmirze Efes Pilsen jest sztandarowym i najczęściej spożywanym trunkiem zarówno przez zagranicznych turystów jak i rodzimych mieszkańców. Trzeba pamiętać, że w Turcji mimo, iż kreuje się na kraj świecki nadal żywe są pewne tradycyjne zasady, których lepiej jest przestrzegać. W czasie Ramadanu – święta muzułmanów radzimy nie obnosić się z publicznym spożywaniem alkoholu. Piwo Efes jest eksportowane do ponad 50 krajów na całym świecie w tym np. do USA, Rosji, Gruzji czy Kazachstanu. Z ciekawostek: butelki nie nadają się do recyklingu, a sam browar jest kontrolowany przez tureckie rodziny oligarchów. Roczna produkcja wynosi około 35 mln hektolitrów.
Ale teraz o samym piwie. Generalnie spożywający dzielą się na 2 obozy. Na tych, którzy za łyk zimnego, lekkiego, mało spienionego piwa dadzą się pokroić i na tych, którzy mają bardziej wymagające podniebienie i wprost określają ten trunek „wodą mydlaną”. Ja powiem tak: mi piwo przy basenie, na leżaku czy w knajpie ogromnie smakowało, natomiast gdy spróbowałem go w Polsce nie było żadną rewelacją. Po prostu klimat ma w tym przypadku ogroooomne znaczenie. W każdym razie, jeśli piwo Efes pije 4/5 ludzi w Turcji, musi coś w tym być. Radze spróbować przy pierwszej okazji.
Na koniec mała ciekawostka z innej beczki. Muzułmanie nie mogą spożywać alkoholu wysokoprocentowego. Omijają ten boski zakaz w dość prosty sposób. Dolewają do anyżowej wódki Raki wody, która wtedy przyjmuje kolor mleka. I piją na chwałę Allaha, w myśl: czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal :)
